G-Ü-L-Ü-M
G-Ü-L-Ü-M
yokluðun baðrýmda taþ
sinem çatladý beklerken gülüm
gözlerim aðladý süzüldü yaþ
akmaz ýlýk nehirlere gülüm..
derdimi kime anlatayým
senin yerine ben yanayým
güneþ misali gönlümde doðdun
akþamýn ufuklarý kör gülüm..
sesim çýkmaz boynum bükük
biz aþktýk susuz çöle düþtük
rüzgar yaný hep bana dönük
yar olmayan þehirlere savruldum gülüm..
eller kýymet bilmiyor sevgiyi
yüreklerde bitirmiþler merhameti
gözler unutunca sensiz gülmeyi
aðlamak bana kaldý gülüm..
her yýldýz kayar gökyüzünde
benim yýldýz kaymadý bak seninle
sen býrakýp gittin nerelere
vuslat bile diyar oldu gülüm..
ben seni kalbimin köþesine yazdým
ordan çýkarmadým seni andým
sen terkedip kaçarken
iþte o zaman kalbim kanadý gülüm..
açtýðýn oku bin mýzrak açamazdý
kaderimiz böyle yollarý ayýrdý
bilmezsin ki canýmdan can aldý
ruhsuz bedende can oldun gülüm..
bak eski günler yalan oldu
ayrýlýk bizi derinden vurdu
þimdi söyle gözlerin unuttu mu?
gözlerime mil çekerken gülüm..
bir cigara yakar seni düþünürüm
senden önce gelmesin ölümüm
esmer istanbul’da aþkýna sürgün
dönmeni beklerim gülüm................................................ESMER_EFSANE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.