önce dostlarým sürgün etti evimden
küçük kýzým ölürdü hasretinden
arabamý duyunca fýrlar koþardý
çiðneyeceðim diye ödüm sýzlardý
aðladýmmý o an yer gök aðlardý
acýydý... çokca yakmýþtý sevenimi
tarifsiz..... anlatamam kederimi
....kendim gurbet elde gönlüm sýlada....1
asýl sürgünü bilmiyormuþum meðer
gönül yarda ten uzaktaysa eðer
yer gök bomboþ her yer acý keder
gözleri kalbime heyecanlar katardý
arkasý kýþ baktýðý yön bahardý
dilimde duasýn ilik ilik özlemli sangrý
...vaslýndada dinmez baðrýmdaki aðrý..2
1.türkü
2.H.N.Atsýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.