Ertelenmiş gelmelerin
Ertelenmiþ gelmeler istasyonundayým
Sen gelmesini, bense gitmesini bilemedim
Yarýmýn gecikmiþ baharlarýna umut besledikçe
Ayazsý sonbaharlara düþtü zemheri…
Ah…
Nasýlda münzevice sarýldým mübayenete
Kaç beklemede yandý gönül bir bilsen
Han oldum istasyon koridorlarýna
Gelen bana, giden bana, ayrýlýklar, selamlar
Gelmeden gittin…
Þimdi iki ayrý göç halinde özlem trenlerimiz
Sen yolunun düþtüðü mekânlarýn baharý
Bense, senden sonra kalan virane kasaba
Yani, yine soðuk iklim…
Bekleme süresi geçmiþ istasyonlar gibiyim þimdi
Bütün duraklarda ertelenmiþ gelmelerine selam durup
Her seferinde yokluðunun acýsý sarmaladý beni
Gözlerim ertelenmiþ gelmelerinde ýslandý
Sen bilemedin…
Bitmeyen beklemelere düþtükçe çið taneleri
Avuçlarýmýn arasýnda yokluðunla közlendim
Ne sýcak çay yudumu, nede bacasý tüten sobam
Isýtamadý yüreðimi…
Yokluðuna kürek çeken en usta zaman benim
Tüm kalkýþ ve varýþ saatlerini ezberledim
Biliyor musun?
Bu gelmeyiþler kaç kere kýrdý kalemi mi?
Arýma sevdalý ayrýlýk beklerken koynumda
Düþledikçe seni vuruldum…
Ah yalnýzlýðým
Üçbeþ seferleri arasýnda yükselen bir çýðlýk gibi
Dokunuyor be cancaðzým
Dokunuyor sensizlik
Kaç parçaya bölündü bu yürek
Bilemedin…
Sýnýrlar boyu düþledim seni
Bir sonraki, bak þimdi diye avunurken
Yalnýzlýk þarabýnda çatladý dudaktan kalbim
Bin kere bekledim
Milyon kere gelmedin
Oysa ben birkez gelmeseydim
Asla affetmezdin…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.