Bak gökten indirdiðim bulutlar ellerimde
Þimþeðin söylediði þarkýlar dillerimde
Bir sevda rüzgârýna takýldý kaldý yürek
Sevmeye razý oldu acýlarý bilerek
Bu sevgi ilmek, ilmek bulutlara iþlenir
Bu sevgi kýt’a, kýt’a yürekte bestelenir
Bir beyaz tuvalim var, önümde geleceðim
Elimde ki fýrçayla yarýný çizeceðim
Hayallerim gezerken tuvalin üzerinde
Güzelliðin ay gibi her daim gözlerimde
Bu ne tutkun bir sevda çizerken elim titrer
Hangi rengi vurduysam resim bir anda biter
Sesini duyduðumda titrer göðüs kafesim
Güzelliði gördükçe kesiliyor nefesim
Sen benim hayalimde yaþadýðým günümsün
Sen benim her an gurur duyduðum tek yönümsün
Bu yürek her nefeste senin sevginle yanar
Güzelliðin aklýma düþtükçe içim kanar
Ben bu aþka koþulsuz kalan ömrümü verdim
Ben seni hiç riyasýz tertemiz aþkla sevdim
Sen benim yüreðimi aydýnlatan ýþýksýn
Keþke diyebilseydim sende bana âþýksýn
Korkarým biri aþkýn karþýsýnda duracak
Gönlümü aydýnlatan gözlerini kýracak
Sen yoksan gökyüzünün yýldýzlarý sönüktür
Sen yoksan mutluluðun sýrtý bana dönüktür
Sen yoksan akýl þaþkýn, gönül þaþkýn göz þaþkýn
Sen yoksan dilim þaþkýn, kalem þaþkýn söz þaþkýn
Sarýverdi gecenin karanlýðý nedensiz
Ýstemem gündüzleri yaþanacaksa sensiz
Ýbrahim COÞAR