biz aþký
yoktan var ederek
sarýldýk birbirimize
asýldýk aþký anlatan mavi iplerimize
ne pes etmeyi bildik
ne de
kendimize
þýmarmayý ilke edindik
daimi sevgimizde
çoðalan sevgimizde
güllerin kokusunu
çiçeklerini dokusunu büyüttük
kalbimizle
kalbimizle
bizle
bizi bize ulaþtýran yollara
bizi bizde sabit tutan ayrýlmaz kollara
seslenmeye özen gösterdik
kara kýþta bile
yaz sýcaðýnda bile