Git yar...
Gidebildiðince uzaklara git,
Yüreðinide alýpta gidebiliyorsan?.
Git yar...
Arkana sakýn bakma,
Beni sevmemiþsin sen o zaman.
Git yar...
Doyumsuz gönlünüde al git,
Gözlerime bakmadan git.
Git yar...
Huzuru,umudu bulduðun yere git,
Beni düþünmeden git.
Git yar...
Yüreðim kanar,gözüm aðlar elbet,
Mutluluðuna duvacýyým elbet.
Git yar...
Sevgimi yüreðinde,
Sýcaklýðýmý bendeninde alýpta git.
Git yar...
Ruh gibi gezen bir beden,
Mezar taþýmý dikte git...
YARENÝMSÝN(21/09/2009)
(GÝDEN YOLUNU KALAN YERÝNÝ BÝLÝR....YÜREKTEEEE)
Yorularýnýz için teþekkür ederim....saygýlarýmla
21 Eylül 2009 Pazartesi 17:34:26
"Hadi git yâr! Daha fazla sen yüklenemiyor kalbim.
Daha derin düþleri kaldýramýyor bedenim. Kalmadý lügatimde içimi yakmayan bir söz. Bendeki resmini sakladýðým sandýk; bir çift göz…
Yâr! ekseni deðiþti artýk dünyamýn. Ne geceleri uykuya teslim ediyorum düþüncelerimi. Ne de sabahlarý gündoðumlarýyla yeni bir yelken açabiliyorum kurtuluþuma. Her benle baþlayýp senle devam etmek zorunda olan gün, dikenli bir dal oluyor bana.
Hadi gönlüm
Defalarca düþ uçurumlardan, kan-revan ol. Ve boþalt içini. Damarlarýndan ansýzýn geçen ve “yar”ý anlamlý kýlan ezinci katlet. Bitir bu sonsuz þiiri. Son bulsun aðýt tadýndaki sevgi söylemleri. Yâr yüreðimdeki ‘is’ini baþka bir yere sevk et hadi.
Ah yâr gün gün mýsralar döktün içime. Yüreðimi sana dair söylenmiþ mýsralarýmla yýkadýn. Ben hep sana uzaktým. Yollarda kaybolsam sen önüme çýkan tuzaktýn. Ben, her gece gözyaþlarýmla yýkadýðým masallarýmý saçlarýna yolladým. Saçlarýndan kulaklarýna musalla taþý gibi bir soðuklukla inip, beni sana anlatýr sandým.
Yanýldým…
Hicran yaðmurlarýndan sýyrýlýp ötelerde kendimi aradým, bulamadým… Hayatýmýn gençlik satýrlarýnda adý geçen yâr. Sýrtýmý her döndüðümde bir can yitirdim bu bahar… Ýdama giderken hislerim, güneþim yüzünü görmeyi bekledim hep. Kalemi kýrýk bir aþký mühürledim yüreðime. “unuttum” diye haykýrýrken bile unutmadýðýmý ispatlýyordum kendime.
Yoruldum yâr
Bütün kapýlarýmý kapatmaya hazýrlanýyorum gönlümün. Kimliðimi hediye edip bu þehre, her bir adýmýmda anýlarý sürükleyip ardýmdan ve rotamý da ekleyip nabzýma gidiyorum… Mutlu günlerin gelmesini bekleyen çehremdeki çizgileri siliyorum. Ceplerimi dolduruyorum yedekteki acýlarla. Her sabah yüzümü yýkadýðým tavana asýyorum hayallerimi. Ansýzýn içime düþtüðün günden beri ayaklarý burkuldu ömrümün. Ve ben her gün bir daha ölmek için uyanýr oldum uykumdan. Paslandý gözlerim. Sen kendin için kal yâr ben senin için giderim. Bu defa sürgünlere giden yüreðime bedenimi de eklerim. Baðdat olurum yýkýlýrým kurþunlara. Filistin olurum kalýrým duvarlar arasýnda. Ama yine de Ýstanbul’u saklarým alýnyazýmda.
hadi git yar..."
Dil-beste
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.