Açtým tarih okuyorum, olmuþ bunca olay, Sebepsiz bir felaket gelmemiþ kolay kolay. Yetmiyor ki felaketleri okuyup geçmek, Ýbret almak için emek de harcamak gerek. Sizler de inceleyin benim bulduklarýmý, Ýþte ipuçlarý, beraberce bakalým mý? Azmýþtý Nuh kavmi, fakire çok zulmederdi, Güçlüler zenginler, zayýfý çiðner giderdi. Ekabir çok güvenirdi servet ve soyuna, Dayanamadýlar azgýn tufanýn suyuna. Ad Kavmi, Þeddat, Ýrem bahçelerinde azdý, Güçsüzlere karþý zulüm hiç eksik olmazdý. Bayýndýr kentlerinde çiðnenirdi hukuk hak, Sert rüzgarlar, korkunç çýðlýklarla etti helak. Semud’un güçlü zalimleri kurmuþtu çete, Halk mahkumdu baskýya, soyguna, sefalete... Zalimler zayýflara aldýrmazdý hiç nefes, Hepsini çýldýrtarak mahvetti korkunç bir ses. Nemrut’un korkusu da doðmamýþ bebeklerdi, Kadýnlarý fiþler, bebekleri katlederdi. Sürüyle gelmiþti zalimlere sivrisinek, Ýntikamýný aldý katledilen her bebek. Bakýyorsun Sodom kavmi, çoðu cinsi sapýk; Artýk meþru sayýlmýþtý her türlü sapýklýk. Bir gece kustu Sodom ve Gomorede daðlar, Lavlar altýnda bu gün hala iskeletler var. Medyen’li zalimlerin iþi hep hile, þantaj, Halk sefildi, silahý olandaydý avantaj. Korkunç deprem ve kýzgýn lavlar bastý her yeri, Yere geçti zorbalarla, haram servetleri. Halký köle yapýp sömürdü azgýn Firavun, Yanýbaþýnda da, servet istifçisisi Karun. Ordusuyla beraber sonu oldu felaket, Diktiði kazýklar(*) günümüze kaldý ibret. Heykele tapmada ileri gitti Samiri, Hastalýktan mahvoldu þirkçilerin her biri. Süper güç Calut, müminleri böldü ikiye Cihad Emiri Talut’un askeri çok az diye, Çok mümin cihadý terk etti su içmek için, Dediler ki; “süper güçle savaþýlmaz kaçýn!” Ýhanetçiler helak oldu, türlü þekilde, Cihad edenler destan yazdý, o günkü dilde. Ýnananlara zulmetti Uhdud zorbalarý, Hep sýrtlarýndadýr günah dolu torbalarý. Pompei halký ahlaken bozuk bir toplumdu, En adi sapýklýklar herkes için malumdu. Vezüv birgün kükredi, lav kapladý her yeri, Taþlaþtý da ibret kaldý, tüm rezaletleri. Sebeliler hep fakirin hakkýný yediler, “Bu zenginlikler bizim, fakir de kim?” dediler. Bað ve bahçeleri korkunç sele oldu teslim, Mamur kentleri hep parça parça, dilim dilim. Bak tarihe; insanlar azýnca bir felaket Gelmiþ, böylece temizlenmiþ her bir rezalet. Lakin düþünmemiz gereken önemli husus, Felaketler bazý özel sebeplere mahsus. Günümüzde her sebebin ayný anda tümü, Her yerde mevcut, nereye çevirsem yüzümü. Rahat yatamýyorum, uykum kaçýyor benim, Helakimiz mi çok yakýn ben mi tedirginim?
ekremsama
-------------------------
(*)Kazýk tabiri piramitler için kullanýlmýþtýr. Kuranda Firavun anýlýrken “kazýklar sahibi” denilmektedir. Sosyal Medyada Paylaşın:
ekremsama Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.