VURUK

Gideceksen bu evden,kapýsýna kilit vur
Beni öylece býrak hayal kýrýklýðýmla
Karanlýk gözlerine hapset,mezar gibi dur
Kaybolayým yalýn ve yalnýz burukluðumla…

Bir putperest olsaydým heykeline tapardým
Sensizliði cehennem seni cennet yapardým
Ben bu sevda uðruna kaç kýyamet kopardým
Kaç deve kafa tuttum bilsen,arýklýðýmla…

Kim duyar ki sesimi,gözyaþým dil olmuþsa
Yýllarca bin gayretle yeþertilen solmuþsa
Kor gibi anýlara sevgin,saygýn kalmýþsa
Alevlen,hadi tekrar tutuþ körüklüðümle…

Ayrýlýk þarkýlarý çaldýrma kaderime
Seni bilmez kalpleri koyup benim yerime
Sýlamsýn,helal rýzkým,ram ol alýn terime
Sahipsiz koyma gurbet elde Yörüklüðümle…

Al ömrüm özrüm olsun,kendi keyfince harca
Maðrurlanma maðdursam,dayanamam bu borca
Çok isterim,aþkýný haykýramam özgürce
Boðazým düðümlenir hüzne dorukluðumla…

Ne olursun kapýlma nefsin gurur seline
Ulviyetle uyalým Mevlana’nýn “Gel”ine
Dar aðacý kurulmuþ saçýnýn her teline
Sallandýrsan tadýn mý artar çürüklüðümle?..

Aldanýþsa bu hayat,ölümden uzun deðil
Yaralý aslanýným,meleyen kuzun deðil
Merhemim ol,kainat gözümde tozun deðil
Maziye gömme beni,gönül vurukluðumla…

UÐUR KALFA

Sosyal Medyada Paylaşın: