ÖZLEMİNDEYİM
Bir sahrada doðan güneþ
Bir vahaya inne o nur,
Ýnsanlýk bunda yanar ol ateþ
Ýmanla medeniyet kurulur.
Çöle inen nur sensin ey sevgili
Vahalarda biten hurmalardan,
Bin þükür nimetine hak verdiði
Ýmanla açýlýr medeniyet ufku.
Bulutlarýn arasýndan süzülen
Aþkýn yeþertir kuru dallarý,
Bir can verip bir can alan rab
Her hikmete mazhadýr emri.
Zamanýna nail olamadým ya,
Yollarýnda tozun olaydým da,
Beni benle alsan umutlamsan da
Umudum tükenmez yollarýnda.
Altý kollu çaðlayan gibisin
Irmak olup denizlere iniþin
Ne kutlu kurtuluþ imiþsin
Sana kurban olmamak eldemi.
Adý güzel huyu güzel nebisin
Sen açlýða yokluða çaresen
Kalblerede akan bir dere gibisin.
Senle çoþmamak mümkünmü.
Kar sularýyla çoþan seller,
Seni bile ezberledi bülbüller.
Bir kurtuluþ nidasý minareler
Senle uyanmamak mümkünmü.
Öksüz büyüdün yetim kaldýn
Ýnsanlýða bir mühürle niþanlandýn
Nübüvetinle esarati cezalandýrdýn
Senda kutuldu batýl medeniyetler
Elhamdülillah diyerek eller aldýn
Kurtuluþ diyerek ufuklar açtýn.
Köhne bizansý bile tarihe gömdün.
Ne kutlu hadisti o fatihanlandýn,
Özlemindeyim ararým arýmý
Senle buldum dünyüda yarýný
Ölümden öteki diyarýmý
Komþun olarak cennet diyarýný
Özlemindeyim..!
Aslanbiq
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.