KÖPRÜ
Köprülere baktým saðlam ayaðý
Meydan okur akan coþkun sellere
Ýstemiyor yýllar geçmiþ dayaðý
Göðüs germiþ hoyrat esen yellere
Güveniyor dizinde ki taþlara
Fýrsat vermez boz bulanýk yaþlara
Minnet etmez gökte uçan kuþlara
Þükür olsun böyle usta ellere
Gönüllere yakýn eder ýraðý
Usta eder her düþünen çýraðý
Zarar vermez düþse dolu kýraðý
Yollar açar nice daða bellere
Söyle köprülerden ibret aldýn mý
Dertlerini akan suya saldýn mý
Aradýðýn dostu varýp buldun mu
Yol ver gönüllere giden yollara
Kollarýyla tutmuþ iki yakadan
Benim gibi anlamaz ki cakadan
Gönül býktý yollarda ki takadan
Kelepçe vurulur yarýn kollara
Gelen köprülerden öte aþýyor
Gönül gam yükünü almýþ taþýyor
Baktým birileri þaþkýn yaþýyor
Mevla düþürmesin kurak çöllere
Atýlan taþlara sakýn aldýrma
Ýsyan edip hakka baþýn kaldýrma
Ellerini kirli suya daldýrma
Köprü gibi tutun düþme göllere
Dört mevsim sularý akar altýndan
Gelip geçenlere bakar altýndan
Gönüllere köprü kursam altýndan
Acep kavuþur mu gönül güllere
Altýndan üstünden sallar geçiyor
Kimi öte kimi kabre göçüyor
Özü saðlam olmaz ise uçuyor
Sen benzeme altýn varken pullara
Zeki Tombul karlar gibi erirsin
Herkes gibi sende hesap verirsin
Kurduðun köprüden dosta yürürsün
Hizmet eyle gelen sadýk kullara
Zeki Tombul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.