NERDEYİM?
Þu dünyaya ayakbastým basalý,
Rütbesizim, niþansýzým, erdeyim.
Nerden çýktý? Melankoli masalý,
Kula deðil yalnýz Hakka ben deyim.
Gerçek deðil, neden hâlâ laftasýn?
Söz söylerken, incitici, gaf’tasýn,
Sen; isminle müsemma bir yaftasýn!
Sana göre ben her zaman herzeyim.
Bu tavýrlar yakýþmýyor þanýna,
Allah derken, þeytan girer kanýna,
Birde cinler toplandý mý yanýna,
Sanýrsýn ki, hayýr deðil þerdeyim.
Karþýlýk ummadan sevmiþiz sizi,
Býrak bizde kalsýn, silinmez izi,
Bilmeyenler varsýn bilmesin bizi,
Bedenimle, yüreðimle terdeyim.
Tavýrlarým gitmese de hoþuna,
Arkadaþým tasalanma boþuna,
Ýnsanlarýn zihnindeki loþuna,
Yetmiþ bin kat, kapkaranlýk perdeyim.
Varlýk benim deðil, ruhta, bedende,
Bu canda; kendini mihman edende,
Tecelliyi Haktýr, giden, gelende,
Ne bilirsin, ben nasýlým, nerdeyim?
Gözümden ýrakta þekil ve biçim,
Ayný renk tonunda dýþýmla içim,
Belki bir gölgeyim, beklide hiçim
Var say gönüldeyim, var say serdeyim.
Akýl; benlik daðlarýný yardý mý?
Sitre geçip, öz yurduna vardý mý?
Kim bilir ki zindanlarýn ardýný?
Aydýnlýðým, ýþýktayým, ferdeyim.
Yaralýyým ustam, deðme yarama,
Kusur iþletirsen kusur arama,
Dünyada herkese mekân var ama,
Ben sevginin yeþerdiði yerdeyim.
17.09.09……….Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.