HEY YOKSUL İNSAN
Çirkeftir hayatýn,görüyorum
Satarsýn emeðini biliyorum
Kimler almaz nasibini alýnterinden
Hey yoksul Ýnsan,hey yiðidim.
Zalimlik sana yakýþmaz
Biliyorsun her nefesin sevgi dolu
Çünkü sen sevgili yüreksin,
Hey yoksul insan hey yiðidim.
Kafalar birleþir düþünürler hep,
Sanki paylaþamadýklarý varmýþ gibi
Doðrudur,biliyorsun paylaþamiyorlar
Hey yoksul Ýnsan,senin sevgi dolu yüreðini.
Kudurmuþ insanlarla dolu hep etrafýn,
Sanki her biri birer cellat
Kapacaklar garibin boðazýndan lokmayý,
Zaten kapiyorlar,kaptýlar bile insan yüreðini.
Bir nefersin,yoksul,gariban vede dürüst
Neyin kaldý kayýp edilecek,
Nesi var bu insanlarýn senden alamadýklarý,
Biliyormusun senden alamadýklar
Çeketin, gömleðin birde atletin,
Onuda isterler ver,ver’ki
Çýplak bedenin doðduðu gibi kalsýn PAK vede temiz.
07/09/1995/Manavgat
Ozan AKGÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.