Sokak Lambası

Soluk bir sonbahar gecesindeyim
Aklýmda sana ait ne varsa,döküyorum gözyaþlarýma
Penceremin kenarýndayým gene,gene sensizim gene
Gecenin rengine bakýyorm,birde sensizliðime
Ayýþýðýný izliyorum,dokunmak istiyorum
Sadece seninle yanmak geliyor içimden
...Ama soluk bir sonbahar gecesindeyim!

Nasýl bir karanlik anlamýyorum
Senin yokluðundan baþka karanlýk saymýyorum
Ýçimdeki sýzý bitirdi beni,sensizliðin gibi
Artýk penceremin kanarýnada veda ettim!
Senin karanlýðýna sarýlýyorum..!

Kimsesiz,sessiz boþ bir sokaðýn kenarýndayým
Sokak lambasýna dayadým bedenimi
Oda sessiz ve hüzünlü,beni dinliyor þimdi
Aydýnlattýðý sokaðý býrakýp,bana ýþýk tutuyor
Bir sokak lambasý gibiyim bende...!
Yanlýzlýðýma,kendime,sana aðlamýyor muyum.
Kendimi yakmýyor muyum,nasýl yandým ben sana!!

Ben sana yansamda hala
Seni unutabileceðimi sanma.
Kalbim hala aðlýyor ya sana
Þimdi sýra bende...!
Bende doymadan gideceðim sana
Üzülme olur mu?
Bak iþte ödeþiyoruz.
Önce sen bana,sonrada ben yandým sana!!
....(,,,,,,,)....

( ÖZLEM GÖÇ) ( ÇýlgýnÞair )
Sosyal Medyada Paylaşın: