ne oluyor bana anlamýyorum seni çok severken neden uzaðýmdasýn kavuþmak hayal kabus oldu gecelerim dönerken alevinle tutuþtu evet bir aþk vardý içimde adýný bilmediðim hep bana uzaktýn þikayet edip durdun sen beni hiç sevmedin adýný bile bilmiyordun saçma düþlerin peþinden.. sürüklenip gidiyordun nasýl tutulup kaldým oysa unutulup atýlacaktým sevilmedikten sonra hep ayný son ayný kare nasýlsa kaybeden ben oldum kendi hayatýmla gül içinden gül inadýna haykýrýþlara dönmesin kahkalarýn bitirip tükettin mevsimsiz çiçeklerim adýný ezberledim sen...? ? ? beni keþfedemeden kaybettin vefasýz sevginin esiriymiþsin ne kadarda zavallý birþeymiþsin hem kendini hem beni rezil ettin..? ? kahkahalarýn ardýndan gülüp geçtin
Sosyal Medyada Paylaşın:
cihan balcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.