sergüzeştiz

Yüzünü bana dön karya!
Ben ki bin yýllýk çýðlýklarýn sesiyim,
Hala ulaþamasam da kulaklarýna.
Ay ýþýksýz bir gecenin ayazýnda
Geleceðim rüyalarýna.
Yüzünü bana dön karya!

Aþýlmaz daðlarýn ruhundan geldim,
Söylenmemiþ türkülerin baðrýndan.
Kalemsiz, silgisiz, kitapsýz,
Aðýzdan çýkan bir küfürüm artýk.
Zifiri gecede bakarken yakamoza,
Yüzünü bana dönmeyi, sakýn unutma!

Dön ki; semalarýnda ufuklarýn,
Çektiðim semahlarý gör.
Dön ki; hiç aðlamamýþ gözlerin,
Hasretine bakýþlarýný gör.
Bil ki; attýðý nidayým ben,
Kafasý güzel bir ayyaþýn
Gül ki; gülmeyi bilen gözlerin,
Müjdecisi olsun tüm baharýn.

Güneþin batýþýný izlerken kenarýnda denizin,
Ýyi bak benim sergüzeþti o giden geminin!



Sosyal Medyada Paylaşın: