Yaðmur topraða Toprak tohuma Can kattýðýnda Köklerin özlemi Dal budak salma. Bir onulmaz beklenti Umarsýz sevda Varoluþun yolu sanki Aðaç olmakta
Kuruyan dal Yabanýldýr aðaca Yaprakta akýl ziyan kendince havalarda Hele dal da, yaprak da Fotosentez uðruna Göz koymuþsa yukarýya Neylesin aðaç, kütük kimin umrunda.
Bir acaip muamma Kökü toprakta ama Çiçeði, yapraðýyla Umutlar Asuman’da. Asuman’ý hiç sorma Gözü Dünya’da Ne yapsýn ruhu yosma. Yaþam Her an kurbansa Yargýsýz infazlara Cellat zaten Sapý kendinden balta..
15-09-2009
H Hikmet Esen
Sosyal Medyada Paylaşın:
H Hikmet Esen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.