GÖNÜL

Her güzele gönül verme demiþitim
Þimdi sen sözüme geldin mi gönül
Her çiçekten bal alýnmaz demiþtim
Þimdi zakkumlara kondun mu gönül

Demiþtim ki tek sevdiðin olsun gül
Güldür aþýklara en büyük ödül
Gül ile beraber geçir bir ömür
Þimdi dikenlere yandýn mý gönül

Kýrýlmasýn ne kolun ne kanadýn
Ýstedim ki gözün yaþlý kalmasýn
Ýstedim ki kar kadar pak olasýn
Aþkýn çöplüðüne döndün mü gönül

Bilemedin kýymetini kadrini
Veremedin sen en yüce sevgini
Harcadýn aþk denilen o serveti
Þimdi sen biçare kaldýn mý gönül

Mutlu geciyordu senin her gecen
Sevda kokuyordu senin her hecen
Vefa dolu idi yüreðin her dem
Þimdi sen vefazýz oldun mu gönül

Son baharda kýþta bile yeþildin
Aþk dersinde hep birinci seçildin
Yüreklere sevda diye ekildin
Þimdi hazan vurdu soldun mu gönül

Bülbül kadar þirindi o dillerin
Kalem alýp yazardý o ellerin
Serin serin eser idi yellerin
Þimdi soðuk soðuk estin mi gönül

Demiþtim ki her çiçekten bal olmaz
Demiþtim ki her güzelden yar olmaz
Demiþtim ki her söze inalýlmaz
Þimdi aptallýða sövdün mü gönül

Mehmet EROÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: