Aldı Gölgesini Düştü Garibim Yola

yaðmurla akþam duraðý
koþuþurken sokakta
iþ yorgunluðunda insanlar

göz dokununca
insana savrulur oklar
bir adam takýldý aðýna

yaðmurdan kaçýnca
yakalandý mý doluya
sýrýlsýklam ýslanmýþsýn

mahzundu öylesine
mahsunlar geçip gidiyordu
yaný baþýnda duran bir omuz yoktu

alnýnda yýllarýn izi miydi saklý olan
yoksa gizi miydi
dizelenmiþ hüzünlü sözcükler

kara gözlerinde
taze leke kor
göz bebeðinde dolup taþan

acýtýyordu yüreðini içinde anýlar baðlamý
yarden armaðan kalan
anlatmasý uzun öykü sormayýn

bir yaný insan kaynar bir yanýnda yalnýzlýk
ardýnda yel önünde gölgesi
tepesinde güneþ yaktýkça yakar

yavaþça bindi eli yüreði üþüyordu
sürttü birbirine ellerini içerisi kalabalýk
aldý gölgesini düþtü garbim yola

22:53 15.09.2009denizli

Sosyal Medyada Paylaşın:

ramazan.efe Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Atatürk Mani mi Desem 2 Koca Çınar Keloğlan Saçı Gibi Bayram Manileri "Bayramlaşalım Şimdi" Seçme Denizli Manileri 11-12 Bozyürük Yılan Gibi Çevren Çizgisinde Hüzün Kurban Bayramı Gelir Çevredeki Dostluklar