KARANLIKLARDAYIM

Dipsiz bir kuyunun dibine hapsettim bedenimi
Kendi ellerimle vurdum o kiliti güreðime
Ne uðruna bir tutam sevgi adýna akþam güneþinin
Bir iðne deliðinden sýzacak güneþ ýþýðýný ve sýcaklýðýný
Hissetmek adýna hapsettim bedenimi sonsuzluða
Susayan gönlümü gözyaþlarýmla ýslattým
Karanlýk gecelerde küflenmiþ yosun tutmuþ yarýnlarý
Gelecek bir güneþ ýþýðý ile yok etmeye çalýþtým
Sonsuzluða giden bu bedenimi
O dipsiz kuyudan sedece sen çýkartabilirsin
Ama bilemezsinki senden gelecek bir tutam
Sevgi adýna kalbime gen vurup kilitler takýp
Karanlýða hapsettiðimi bilemezsinki
Sana ne kadar muhtacým sensiz ne güneþin ne de ayýn
Benim için bir önemi var heryer karanlýk ve caresizlik,
Her an bilemezsinki kendimi böyle bir yere gödüðümü,
Bedenim çok uzaklarda o þimdi kendi sesini bile
Duymuyo çýðlýklarý bedeninde yankýlansada içinde
Kopan feryatlarý ondan baþka kimseler duymuyo
Ruhu ve kalbi o zindanda bedeni ise sahte gülüþlerle
Bu dünyada yaþýyo.
Sosyal Medyada Paylaşın: