AZRAİL GÜLÜŞÜ
Ey musalla taþýnda gözleri mühürlü yâr,
Ölüm sehpasýnda aþk, Azrail gülüþüdür.
Ateþi yüreðinden cehennem figürlü yâr
Senden bir bûse, ömrün müebbet oluþudur…
Vefasýz gözde gönül durulsa neyleyim yâr,
Akýl dile hacizli, vurulsa neyleyim yâr,
Ateþ sensin ya, mahþer kurulsa neyleyim, yâr…
Sende aþk bir nefeste nârýn su oluþudur…
Aþk tabipse bileyim gönül neden hep hasta?
Toz dumana karýþmýþ hisler bir bir kýyasta.
Mesafeler çok yakýn, vuslatýn baþý yasta,
Sende aþk, susan dilin çaresiz kalýþýdýr…
Sýrça köþkünden kaçýp ferman koysan masaya,
Küçük daðlar yýkýlýr el deðince âsâya,
Bir sýðýnsan topraðýn gölgesinde Ýsa’ya,
Aþkýn iki cihanda dize zor geliþidir…
Gözlerimden mirastýr sana iki damla yaþ,
Felaket tellalý ol, bedenin kesilsin taþ.
Bilesin, âhým koymaz arsýz bedeninde baþ,
Aþk titrek ellerimde canýn son buluþudur…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.