12 Eyül & Evren
Nasýl yatýyorsun ruhsuz- izansýz
Gözünde ferin yok, dizin dermansýz
Dilerim gidersin amel- imansýz
Toprak bile seni almasýn Evren.
Nice fidanlarý, gonca gülleri
Nazenin bedenler, nazik elleri
Damlarda çürüttün has bedenleri
Mazlum ahý sende kalmasýn Evren.
Güya yýldýzý bol ordu paþasý
Bize zulmün, conilerin maþasý
Sýrtýndan inmesin mazlum sopasý
Ahirette yüzün gülmesin Evren.
Devran demek, devran bu olsa gerek
Kimsede ah kalmaz bilmeniz gerek
Nice ocaklarý yýktýn bilerek
Senin de ocaðýn tütmesin Evren.
Ýnanýrým elbet beddua olmaz
Ýnsaným ne deyim, hatasýz olmaz
Her gün onlarca genç, yürek dayanmaz
Senden sonra daha solmasýn Evren.
Hikaye bu, Çingen kral olunca
Babasýný asmýþ fýrsat bulunca
Azrail göðsüne basýp konunca
Kolaylýkla canýn almasýn Evren.
Ersin, Tümer, Þahinkaya, Celasýn
Hep birlikte cehennemde kalasýn
Bizden uzak þeytanýndan bulasýn
Adýn sanýn batsýn, kalmasýn Evren.
Yeter be Mustafa dinsin bu acý
Kahrolsun darbeci, yok olsun tacý
Hangi mahluk taþýr böyle utancý
Sürünüp yaþasýn, ölmesin Evren.
12 Eylül 2009 Çanakkale
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.