SENMİŞSİN MEĞER...
Her saat baþýnda resmin elimde,
Düþlere daldýðým senmiþsin meðer,
Sesin kulaðýmda ismin dilimde,
Andýðým o adam senmiþsin meðer...
Kimseyi yerine koyamadýðým,
Yüzüne bakmaya doyamadýðým,
Artýk incitmeye kýyamadýðým,
Yandýðým o adam senmiþsin meðer...
Rüyama giren uykumu bölen,
Bu aþýk halimi seyredip gülen,
Seviyorum diyen uðrumda ölen,
kocacým o adam senmiþsin meðer...
Sabahlarýma doðan tandanda öte,
Damarýmda akan kandanda öte,
Canýmýn icinde candanda öte,
Öldüðüm o adam senmiþsin meðer...
Nasýl dokunmuþtum o gün eline,
Ýlk kez sarýlmýþtým o beline,
Þimdi her bakýþda yaðmur seline,
Döndüðüm o adam senmiþsin meðer...
Sosyal Medyada Paylaşın:
askın_kelepcesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.