Bir bulut gibi çöktü üzerimize hüzün
Durduk yere girdi hayatýmýza mutsuzluk
Acý verir oldu yaþadýðýmýz her gün
Gülerek uyandýysak eðer sabah
Gecesi gözyaþlarýmýz damlar oldu gözlerimizden…
Korkularýmýzdan kaçarken,
Düþmüþüz yalanlarýn pençesine
Doðrularýmýzý unutmuþuz…
Ýçimizi sarmýþ kin ve nefret
Ýyiliði unutmuþuz…
Ellerimizi uzatýrken sevdiklerimize
Silahlarý doðrultur olmuþuz…
Koþarken baþkalarýnýn yardýmýna
Kendi sorunlarýmýzý unutmuþuz…
Halký kardeþçe yaþatalým derken,
Birbirine düþürmüþüz…
Þimdi ileriye bakmanýn tam zamaný
Hala neyi bekliyoruz?
Vatan topraklarý elimizden bir bir kayarken,
Yok oluþumuzu izliyoruz…
Beyza AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.