Bitmemiþ rüyalardan sýçrayýp Hapsedilmiþ ruhumla… Karanlýklarla boðuþup Gözlerini arýyor gözlerim. Çýðlýk atýyor damarlarým Kalbim birden hýzlanýyor Seni hissediyor ruhum Birkaç adým atýyorum boþluða Dudaklarýn dudaklarýma çarpýyor Bir korku sarýyor benliðimi Bakýyorum hiçlikte dudaklarým Hayalinle seviþmiþliðin acýsý gözlerimde Hýçkýrýklar inliyor kulaklarýmda Nefes alýþým yavaþlýyor Titremeye baþlýyor tenim Gecenin soðukluðundan deðil Senin yokluðundan bu isyaný Acýlar içinde deðiþmezliðim Sen ve unutamayýþým o siyah bakýþlarý Masumluðun ve hýrçýnlýðýn yer etmiþ benliðimde Yaþayamýyor sensizlikle bu beden
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafa ali gökçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.