karanlýðý seviyorum..sanýrým nedeni senden kalan armaðan olmasý..yýllarca karanlýklar içerisinde yaþadým..yýkýk dökük hatýralarla kaplý bir odanýn içerisine hapsettim kendimi..hapsettim seninle atan kalbimi..baþým dik yürüdüm ama buruktum..insanlar gözlerimde gördü tuhaflýðý..bakýþlarýmdan korkan çok insan oldu..nedeni yüreðimin gözlerime vurmasýydý sanýrým..yüreðim ulaþýlmasý zor engin bir deniz misali..seninle doldu taþtý..tek fark sakin olmamdý..sessiz ve sakin..boðulduðum o denizde yapayanlýzdým..durgun,yanlýz baþýna karanlýklarla dolu bir gençlik yaþadým..denizlerin içerisinde susuz kaldým..gün geçtikçe yaprak misali döküldü gözyaþlarým..durmadý kurudu damarlarým..hala bile ismin gelince aklýma kaným çekilir..senden kalan tek hatýra karanlýk..karanlýklarla dolu bir hayat..siyaha büründüm..seni tarif eden tek þey siyah oldu..silgim bile siyahtý..sýrf seni unutmamak için içim zifiri karanlýk..kara bulut misali daðlandý yüreðim günden güne boðuldu unutamadýðým gözlerinle..gözlerin karanlýktý artýk..gözlerim karanlýk.. asaleti siyahta buldum ben..siyah gözlerle bakýyorum hayata.. biliyorumki sen oradasýn..seni görüyorum.. siyah asildir...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
deli_sevdam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.