çünkü kararýyor toprak, ve aðaçlarý kendilerini yakýyor. insanlýk ölüyor simin bunu gözlerinde görebiliyorum bunu iðrençlikler denizinde hissedebiliyorum ve kokuyor, insanlýðýn ayýplarý kokuyor
ve günler bittikçe güneþ batmýyor, doðurtmuyor kimse yýldýzlarý oysa her birimiz doðurtmalýydýk yýldýzlarý her birimiz yýldýz olmalýydýk ve gök yüzü annemiz olmalýydý maviler üstümüze yakýþacaktý o zaman maviler kan kusmayacaktý
insanlar ve tanrý kan kusmayacaktý.
zamanýn ruhu, topraðýn, rüzgarýn, tanrýnýn ruhu
hepsi bize bahþedilmiþti, öðrenemedik hiçbirini, ve yok ettik.
þimdi paramparça ve tutsak kalmaya mahkum insanlýðýmýza Sosyal Medyada Paylaşın:
simin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.