y a l n ı z l ı k
//////////////////////////////////
Yalnýzlýðýn adýný koyalým o halde
Sokak örtüsü düþlerimizi salalým geceye
Belki dediklerimiz keþkelerimiz
Düþerse dizlerimizin dibine
Ýþte o zaman " yalnýzlýk" vardýr gerçekte
Yalana boyanmýþ pembe gözlükler
Ýsrafýn dilinde sahici yürekler
Kimi firar kimi kavga etmiþse geçmiþiyle
Yýkýlýp yýkýlýp düþerler
Hemde gövdelerinin gölgesine
Yalnýzlýk bu
Sarmaþýk misali sarýp
Sinsice sýzýyor mahþer bölgesine
Kor düþürüyor ortalýk yerlere
Kan kusturuyor her gece, saatlerce
Zavallý bedenlere
Aðýna düþen yara alýyor
Bir kere yaþayan daha da doðrulamýyor
Ölümcül bir virüs gibi
Kana, cana, bütün bir hayata bulaþýyor.
Hasarsýz bir yalnýzlýk hikayesi
Yoktur sanýrým
Þu aralar kayýp ve kaçaðý olan bir gerçeðin
Arayýþlarý düþtü kulaklarýma
Aman dikkat...
Kanmayýn , düþmeyin aðýna.
20/08/2009
11;30
eMÝNE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.