Bir goncasýn tomurcuk hem gül hem de gülistan At gönülden karayý giyin aþk ý libastan Güle gülmek yakýþýr arýndýr gönlün yastan Dilim lal oldu benim zar ý bülbüle döndüm…
Gah ýþýk huzme sinde gah i katran karasý Ne bende bu aþk biter nede gönül yarasý Kuþ tüyü yatak yorgan iki taþýn arasý Ben yanarým köz gibi nar ý azaba döndüm..
Her gönül bir dergahtýr müþkül kalmaz içinde Kamil yüklenip çýksa lal i cevher göçünde Zemheri karý yaðar ak mý kalýr saçýnda Karlý daðýn baþýna çokmüþ dumana döndüm…
Her çiçekten bal aldým zehri ile hoþnutum Býrakýn siz gülmeyi aðlamayý unuttum Her acýya tat verdim sevdam ile büyüttüm Aklým zay a uðradý deli AHMET e döndüm… AHMET BOGÜN 20/11/2008/ GEBZE
Sosyal Medyada Paylaşın:
hoşkelam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.