BU NASIL AYRILIK
Bu nasýl ayrýlýk, gökler yarýldý!
Aciz, naçar, kader denen seldeyiz.
Yer, gök paramparça! Sona varýldý
Per periþan, ayrý ayrý ildeyiz.
Hâlâ anlamadým, neden ayrýldýk!
Ne kadar mutluyduk, derde karýldýk
Kavuþmak dururken, ele sarýldýk.
Þimdi iki cambaz, ayný teldeyiz.
Ayrýlýða tutsak, zor anlardayýz
Kollarýmýz kýrýk, zindanlardayýz
Dünyamýz kararmýþ, külhanlardayýz
Meltemler beklerken, kýzgýn yeldeyiz.
Elimizdeki son kale alýnmýþ
Hazinelerimiz bile çalýnmýþ
Saraylarýmýza kadar dalýnmýþ
Talana uðramýþ harap beldeyiz.
Tek aynada güneþ gibi durmuþtuk
Kâinata ýþýk ýþýk vurmuþtuk
Kavuþmaya dair hayal kurmuþtuk
Bir inat uðruna, bak ne haldeyiz!
Onur yalnýz, yitik; sen neredesin?
Hayalimdeki tek penceredesin
Bir kerede deðil, bin keredesin!
Ýki yarým, ayrý ayrý eldeyiz.
Onur BÝLGE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.