Ezelden ebediyete intikal, Çaðlar boyu kazýldýk tarihlere, Hak vermedi us, selim salihlere Ýlkel dedik, bekledik medeniyi, Tören resmi geçitler ile geldi, Geldi ama zýrhlarý deldi geçti...
Kader ile keder vermiþ el ele, Ak saçlýlar imreniyor zengin kele, Ýstanbul bile kapýlmýþken sele, Ganimet topluyor, garip hergele...
Manidar laflar eder el havada, Zafer iþareti gibi sallaken, Kameralar dükkanlarý süzerken, Kah hýrsýz, kah feryatlarý çekiyor...
Uzun koca tarih bizimdir dedik, Peki bu haltlarý nasýl yedik biz, Çiz arkadaþ çiz, resmet bu anlarý, Sun, suyun üstüne çýkan yaðlarý, Ýzlemeye devam et, rezaleti...
Kardeþ boðulurken su baskýnýnda, Binbir marifet var, her kankasýnda, Boy gösterirken yetenekli basýn, Demeçler geliyor, peþpeþe þehit, Sorasým geliyor, düzgün nerede, Ýnsanlýk resmen boðuldu derede...
Ormanlara aktýk tüm zamanlarda, Kuraklýk ektik, yazý romanlarda, Din ile bilim yaptýk akla zarar, Su mecrasýnda akArsa hayattýr, Göç edecek yer kaldý mý arkadaþ, Ýþte; Koca Ýstanbul, vah Ýstanbul!.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.