Hecenin Çığlığı

Þiirde aslolan ifade gücü,
Mihrabý belirsiz savruk his deðil.
Manasýz her hece tek tip görgücü,
Þiir idrak etmek ihtiras deðil.

Hedefsiz tek þiir þiire zarar,
Kendince kendini þiirde arar,
Haberi yok amma ayarsýzlýk var,
Þiir münacaat, örf miras deðil.

Uyak ahenk seyir, maksadý seçin,
Nerede ne zaman ne için niçin,
Þiir baþ kaldýra belki aþk için,
Badeyi içiren maþuk, tas deðil.

Þiir mavi yeþil belki renksiz mor,
Þiir benden beter ben þiirden zor,
Kaçtýkça arkamdan tam gün koþuyor,
Üç mýsra eklemek þi’r tahmis deðil.

Nazým yok ölçü yok, yok adet oldu,
Kametsiz sözcükler ibadet oldu,
Niyet ve fikirler istimdat oldu,
Lütufla gelir bu, ihtisas deðil.

Suskun saat gibi zamana esir,
Hep beni kahretti gayretsiz nesir,
Azýcýk kurcala kimler müessir,
Bir sürü cümleler müesses deðil.

Þiir ses, aþk sesi gözyaþý erir,
Hep ahenk hep ahenk, renge renk verir,
Dirilir duygular tekrar yeþerir,
Dört mevsim oynanýr, son piyes deðil.

Sükût ve temaþa, tarifsiz henüz,
Çaðýl çaðýl, renk renk masmavi eþsiz
Þiire gözyaþý eklense sessiz,
Leyla’nýn gözyaþý þiir ses deðil.

Bakýþ duyuþ ilham ve edebiyat,
Þiir akþamlarý kime emanet?
Týpký iklim gibi pek çok ihanet,
Hecenin çýðlýðý bana has deðil.

10.09.09 Bursa

Ömer Ekinci Micingirt



Sosyal Medyada Paylaşın: