Tükenişimi Yazsın Kalemler

Tükeniþimi yazsýn kalemler, ama mürekkep kullanýlmasýn,
Büsbütün ümitlerimi yitirmek istemiyorum.
Melekler adýma rabbe yakarsýn.
Bu günahkâr dilimle niyaz istemiyorum.

Ýçimde bir çocuk var, duyuyorum sesini
Yaratýlýþ kadar saf, masum ve temiz,
Aðlýyor derinden, gelmiyor sesi, sessiz.
Ýçimde bir çocuk var,
Bensiz, kimsesiz.

Hayýr, hayýr, estaðfurullah,
Rabbi var onun,
O melekler misali,
Pak ve masum.
Bir ben var arada,
Benliði kapkara.
Bir ben var, bir ben...
Yükselen ruhumu,
Eteðinden tutup çeken.

Nedir malayani iþlerle meþguliyetimiz.
Bu ömür bakimi sanmaktayýz.
Aðyarý yar eyledik,
Yara namahrem olduk.
Ýçimizdeki çocuðu
Cennetimizden kovduk.


Aðlama ey çocuk, elbet sabah olacak.
Melekler ellerinle musafaha yapacak.
Kýyamet kopmadýkça sema kapýsý açýk
Kop nefis kökünden çýkabildiðince çýk.








MUSAFAHA: Arapça, parmaklar bitiþik, eller düz ve açýk olarak iki kiþinin tokalaþmasý demektir. Musafaha sünnettir. Bu, bir tür selamlaþmadýr. ...

Sosyal Medyada Paylaşın: