SUSTUM!..

yapraklar ömrünü tamamlarken eylül’e
sonbahar sessizce sararýr
misafir leylekler uçup gider uzaklara
harman yerlerinde yok artýk böcekler
kýrlangýçlar son gecesi demindeler
çýrpýnýr yüreðim terk’i diyar ediliþlere


eylül’lerde içimi hüzünler kaplar nedensiz
adý konmamýþ ayazlarda kalýrým
kar taneleri zamansýz düþer gönlüme
üþürüm ürperti sinmiþ gecelerde
anladým ki; yokluðun derbeder edermiþ beni
sustum, göçmesini beklerken sonbaharýn!


öylesine yalnýzým ki, görmelisin halimi
bitap düþmüþüm yeditepe’den ayrý kalýþlara
tüm yaðmurlar hicranlarýma inceden yaðsa da
dolaþabilsem çivisi çýkmýþ kaldýrýmlarda
serserice avazým çýktýðýnca haykýrsam
sevdasý çalýnmýþ akþamlara seslensen de, gülsem!


Zafer Direniþ
...

10 Eylül 2009 Perþembe 23.00 Lahey

Sosyal Medyada Paylaşın: