ah gül kokulu yiðiidim benim... ah yollarýma hasret döþeyen gül yüzlü düþmaným bitermi bende sen oldukca bu ýzdýrabým... bilirim....ah be yiðidim ah....sönermi gölgemi tutuþturan bu yanlýzlýðým bilirmisin... sessiz feryadlarým bile yetmedi yüreðimin içinden kovmaya seni bari býrak...býrakta..essin deli yüreðim býrakta seni sana gecelerim anlatsýn.. ne cok özlendiðini. kirpiklerimdeki yaðmur deðsin yanaðýna masum gülüþlerine saklarken gözyaþlarýmý oysaki sen.... kuytularda caresiz býraktýn öksüz sevdamý ve sen görmedin.. içimde þahlanan muamma aþkýmý ve sen... hüzün bataðýnýn balcýðý oldun cektin beni belkide... bunun için takýldým hayat uçurumundaki .. cýlýz bir umuda umutsuzca neydi deme..ben cözemedimki... ben sarsýldýkca sen döküldün içimden sen döküldükce ben baðlandim sana yeniden ah yollarýma hüzün döþeyen yiðidim ah gül kokulum benim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ay/su Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.