ŞEYTANI KANDIRDIM...

Dün akþam bir mayhoþ, oldu ki özüm…
Bir ses; uyumaktýr, diyordu çözüm.
Numaradan öyle, kapattým gözüm.
Þeytaný kandýrdým, yatmadan önce…

Diðer ses; dünyada, ukbada rahat,
Edeceksen eðer, namazý kýl yat.
Fayda etmez dedim, sonradan feryat.
Þeytaný kandýrdým, yatmadan önce…

Kalktým bir güzelce, abdesti aldým,
Seccadeye durup, namazý kýldým.
Öyle bir rahata, huzura daldým.
Þeytaný kandýrdým, yatmadan önce…

Sonra sað yanýma, yataða yattým,
Sað elimi yüzüm, altýna kattým.
Tövbe edip bütün, günahý attým.
Þeytaný kandýrdým, yatmadan önce…

Üç Ýhlâs okudum, birde Fatiha…
Sað-salim çýkayým, diye sabaha…
Uydurma þeytana, Mevla’m bir daha…
Þeytaný kandýrdým, yatmadan önce…

Akgül söyler sözü, yabana atma!
Namazýn kýlmadan, sakýn ha yatma!
Nefsin ve þeytanýn, sözünü tutma!
Þeytaný kandýrdým, yatmadan önce…

KEMAL AKGÜL(09.09.09)


Sosyal Medyada Paylaşın: