Uçtu gözlerinde feri
Konacakken su pýrýltýsýna
Yayýldý Ambrossia’nýn kokusu
Salýnýverdi gökkuþaklarý ürperen maviliklerden
Poseidon uykudaydý henüz
Kýskandýrýcý yeþiliyle Kalliope þarkýsýný söylüyordu iþte
Bir günün baþlamasýydý bu martý kanatlarýnda
Çýrpýndý umutlar ötelerde berilerde
Bekleyiþin ardýnda kalmýþtý heyecanlar
Derken; Nephele’nin gölgesi indi gözlerine,
Islanýrken toprak.
Zaman oðlak dönencesi boylarýnda eskiyordu
Bir aþýmlýk kavuþmalara arzulu
Hasreti Rapunzel masalý kadar masumdu
Saçlarýnda akþamlar baþlamýþtý artýk
Erguvan rengi elbisesini giymiþti ufuk
Hava bir garip, bir buruk
Seslerin bir bir gizlendiði vakitler burçlanýyordu
yavaþtan
De ki: sus olmuþtu
De ki; pus olmuþtu
Var git diyordu boþvermiþ hüzün
Siyah örtüsüne çizdi Artemis gümüþ yaylarýný
Ýyiden eðilmiþ gece
Ürperemedi artýk
Sevgi dudakta gülümseme,
Hasret dorukta bir düþünce
SERNUR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.