EY HAKK'A YÜKSELEN
Ýnsanlýk koþarken küfüre demet demet
Rabbin gönderdi seni alemlere rahmet
Adýn gökte Muhammeddi, incilde Ahmet
Ümmetim ümmetim diye aðlýyordun sen
Karanlýk aydýnlýða döndü sen doðunca
Çehrendeki nurun cehaleti kovunca
Gafil kavmin seni vatanýndan kovunca
Ümmetim ümmetim diye aðlýyordun sen
Sen bir mucizeydin, kitap ile gelen
Çölde bir haykýrýþtýn, gittikçe yükselen
Bir haykýrýþ ki, nidasý semayý delen
Ümmetim ümmetim diye aðlýyordun sen
Teblið ediyordun dini, vahiy gelince
Her hareketin edepli, her sözün ince
Rabbin sana þefaat hakkýný verince
Ümmetim ümmetim diye aðlýyordun sen
Baþýna yaðarken Taif’in tüm taþlarý
Helak edecekti rabbin taþlayan o baþlarý
Silerken onlar için dökülen yaþlarý
Ümmetim ümmetim diye aðlýyordun sen
"Habibim" demiþti rahman sana kuranda
Uðradýðýn yer cennet olurdu bir anda
Rabbine her yakarýþýn ve duanda
Ümmetim ümmetim diye aðlýyordun sen
Halin arz ederdi ashab sana gelerek
Dermanýn zatýnda olduðunu bilerek
Geceler boyu rabbine niyaz ederek
Ümmetim ümmetim diye aðlýyordun sen
Miraçta o mukaddes huzura varýnca
Perdeler ardýnda rab cemalin görünce
"Ýste benden" deyip dileðini sorunca
Ümmetim ümmetim diye aðlýyordun sen
Gülden bir goncaya benzerdi siman
Seni gözle gören kafir, ederdi iman
Ýnsanlýða veda vaktin geldiði zaman
Ümmetim ümmetim diye aðlýyordun sen
Ümmetin sana muhtaç, ey hakk’a yükselen...
Ümmeti için aðlayan Hz.Peygambere binlerce salat ve selam olsun....
funda kaplan
Aðustos/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.