İSLAMBOLDAN İSYANBOLA
ÝSLAMBOLDAN ÝSYANBOLA
Akþam güneþi batýyor ufuktan
Býktým artýk bu gurbetten, bu yalnýzlýktan
Özler gibi oluyorum ben vatanýmý
Anamý, babamý, kardeþimi, dostlarýmý
Artýk gitmek istiyorum ben bu þehirden
Buralarda yersiz yurtsuz ölmeden
Akþam oluyor Ýstanbul sokaklarýnda
Sýra sýra taksiler Üsküdar yollarýnda
Bize göre deðil bu þehir diyorum
Buradan bir an önce ayrýlmak istiyorum
Ýstanbul bin dört yüz elli üçteki Ýstanbul deðil
Melanet yuvasý dolmuþ tüm sahil
Utanýyorum kendimden, Türklüðümden
Nasýl kopmuþ da bu hale gelmiþim benliðimden
Belirmez olmuþ artýk atalarýmýn kaný
Topraðý da kirletmiþ Ýstanbul’un insaný
Kabirde kemikleri sýzlýyor Osmanlýnýn
Durumunu gördükçe bu günkü ahfadýnýn
Nihayet bilet alýp ayrýldýk Ýstanbul’dan
Hiçbir eser kalmamýþ eski ki Ýslam boldan
Ýhsan POLAT 01.03.1989 Ýspir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.