Bilir misin
Senli hayallerle baþbaþayken
Odamýn göðü vardý
Al güllerden oluþan samanyolu uzanýrdý
Baktýðým her yerinde
En yüksek buluttaydý
Heyecan fýrtýnalý yüreðim
Ellerini sýmsýký tutardý ellerim
Sanki hiç gitmeyecektin
Ama fallarýn yolu hep sanaydý
Yalan mýydý
Ellerimin arasýndan kayýverdin
Tanýdýkken yabancýlaþan
Bana ait olmayan
Bir adým
Atýldý dönüþü olmayan yöne
Büyüdü
Hatta ihtiyarladý
Çocuksu sabýrsýzlýðým
Tutup sevinçlerimin elinden
Gittin
Ve örüldü ümitsizlik duvarlarým
Sert soðuk
Çatýk kaþlý
Dimdik salýndý
Her ah’ýmýn her özlemimin önünde
Geçitsiz
Obur bir cani misali
Ümitlerimi yedi bitirdi
Yok etti
Yedikçe daha da sertleþti
Sancýlar arasýnda ulaþtýðým sabahlar
Sana
Yýl olup geçen günler eþiðindeki
Her biri ayrý yanýþlara gebe geceler
Bana
Bulaþtý
Gölgeni bile býrakmadýn gözlerime
Apansýz
Habersiz gidiþinle
Bakýþlarýmýn bayram sabahlarýný
Çevirdin hüzün gel gitlerine
Bir zamanlar
Ya özlemle
Ya vuslatla
Yüzüm bulanýrdý yaþlara
Öðrendim ki
Ellerim de hýçkýrýrmýþ
Her bir harf
Parmak uçlarýmda
Yaraya tuz olan damla
Bak þu satýrlara...
ASLI DEMÝREL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.