SEN YOKKEN

Sen yokken,
Sevdaný ilmik ilmik,nakýþ nakýþ iþledim yüreðime,
Yokluðunu hissettirmedim gönlüm,
Ben’i sen yaptým gidiþinle.
Gönlüm kaç mevsimi yolcu etti sensizlikte,
Kaç günler,kaç geceler...
Saatin tik tak’larýnda buldum seni,
Her gün baþucumda duran saatimde.
Kaç geceler gözyaþlarým yaðmur oldu üzerime,
Kaç geceler sensizliðin sessizliðini dinledim
Vee
Kaç geceler yüreðimin ateþiyle daldým uykuya.
Nice günler, geceler, hayaller,umutlar tükendi sensiz.
Ýçimden sen,elimden resmin,dilimden adýn eksik olmadý,
Kalbim isminin hecesiyle attý.
Kalemimin ucunda hep sen vardýn.
Seni yazdým sensizlikte ve seni yaþadým zor da olsa ....
Kapýmýzýn önünde durduðun bayram gününü unutamadým.
Her gün pencereden baktým oraya
Her gün nöbet tuttum belki gelirsin diye...
Gelmeyeceðini bile bile bekledim seni
Sensizliðin,yokluðunun çaresizliðini yaþadým
Sonra umut oldu,hayat oldu bakýþlarýn
Seni görmesem de hayalin vurdu kýyýlarýma
Her akþamüstü gölgen düþtü üzerime,
Yokluðuna sitem,varlýðýna binlerce þükür var dualarýmda
Ara sýra þarký dinliyorum radyoda,
Hepsi seni anlatýyor,hepsi bizi anlatýyor.
Yaðmurun sesine uyanýyorum bazen
Pencereyi açýp mis gibi toprak kokusunu çekiyorum içime
Sonra hayallere dalýyorum
Sen varsýn ya hayallerimde,hep de olacaksýn ya
Yüreðme sýðmýyor bu neþe
Sýðdýramýyorum hasretini...
Bazen zor zamanlar geçiriyorum
Yokluðun kabusa dönüþüyor,sensizliði kaldýramaz oluyorum.
Herþeyin sen olduðunu en çok yokluðunda anlýyorum
Neþem,rengim,sebebim senmiþsin meðer
Kalemimin mürekkebi,defterimin sayfasý senmiþsin...
Þimdi sen söyle yüreðimin sahibi
Seni böyle sevmekten
Sana böyle yanmakta
Beni hangi asi yürek kurtarýr???...
Sosyal Medyada Paylaşın: