NEFRETİM SES HIZINDA...
Kayýsý aðacýnýn dibinde
Pembe hâyaller kurmam artýk
Artýk zâlim yýllarýn utancýný
Çekemez bu yorgun yüreðim
Nar taneleri güzelliðinden
Vahþi bakýþlara kaydý gözlerim
Yýrtýlan göðsümün acýlý çocuðu
Tebessüm masallarýyla muzdarip
Kör kuyularýn karanlýðýdýr ruhum
Ruhsuz düþünceler hazanýnda gönlüm
Türküler söyleyen turnalarýn kanatlarýný
Kýrma faslýnda, fýrtýnalar
Geceler, gündüzler içimdedir
Dýþýmda, gözü dönmüþ magandalar
Dans ederken topuklarýnýn üzerinde
Karýnca gözlü yaratýklar
Ben baþka bir yerindeydim, dünyanýn
Güller, dikenlerin ihanetine uðramýþ
Yollar, yuh çeken insan seliydi
Açlýðýn, sefâletin merkezinde
Sevgi edebiyatý felsefesi
Kurþunladým, kiþiliðimden bedavaya rant saðlayan
Sahte, iyi-gün dostlarýný
Koca þehir vurdum- duymaz tavrýndayken
Topladým insanlýk adýna kalan ne varsa
Tükürdüm suratýna, þöyle bir okkalý
Nefretim yükseldi, ses hýzýnda arþa..!
Oktay ZERRÝN
oktayzerrin.azbuz.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.