YUNUS DİYE

Açan gülde, coþan selde
Seller Yunus diye söyler
Akça tülde, esen yelde
Yeller Yunus diye söyler

Yedi yüzyýl geçse bile
Kýrk yýl çekti bunca çile
Eserleri dilden dile
Eller Yunus diye söyler

Divanýnda gökçe izi
Ýnci gibi dizi dizi
Candan cana sardý bizi
Diller Yunus diye söyler

Sarý köyde yaþar idi
Ýlim, irfan taþar idi
Daðý, taþý aþar idi
Dallar Yunus diye söyler

Tapduk yolunda karýnca
Odun toplayýp varýnca
Yüce dergaha varýnca
Yollar Yunus diye söyler

Tenler topraða karýþa
Sevgide girsek yarýþa
Körfez’de ersek barýþa
Kullar Yunus diye söyler

EMRE adý özde güzel
Dilde güzel sözde güzel
Yanmýþ, piþmiþ közde güzel
Küller Yunus diye söyler

Aþýk GÜLER, var Yunus’a
Baðdat, Halep ve Tunus’a
Merhaba der her ulusa
Güller Yunus diye söyler

Abdülkadir GÜLER

NOT: Bu þiir 14 Þubat 1991 günü Sevgi Yýlýnda,
Sevgi Treni ile Eskiþehir’den Sarýköy’e giderken
Yunus Emre’nin mezarý baþýnda yazýlmýþ ve orada
tören sýrasýnda tarafýmdan okunmuþtur.

Sosyal Medyada Paylaşın: