istiflenmiþse ekmek kaçmýþsa býçak kýnýndan dal kýrýlýr aðacýna en kýrýlgan yerinden süsleyemem kaldýrýmlarý eskimiþ pantolunumla insanlar akarken yorgunluklarýna nehirlerin akýþýný tersine çeviremem
mazgallara düþmüþ bozuk paralar gibi kendi hapsimde harcanýrým öksüzlüðümün aynasýndan küçük bir çocuk bakar ýslahýnda þehrin yaþlý yüzü kaldýrýmlarý kabusundan uyandýramam
kendime suçlu kendime ihbar gecenin birinde pimini çeker karanlýklar bir bomba sesidir çýðlýðým daðýlýr yüreðimin daðlarýna sesim ulaþýr önce þehre kaldýrýmlarý suçlayamam
ekmek istiflenmiþken býçak korkarken þahdamarýmda kýnýndan dal krýýlýr aðacýna en kýrýlgan yerinden yüreðim daðlarda çýrpýnýr...
Ayþegül Gökdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
ayşegül gökdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.