ölümle yaşam arasında

ÖLÜMLE YAÞAM ARASINDA


solmuþ bir çiçeðe bakýyorum
çatlamýþ bir saksýda,düpedüz aðlamaklýyým,
gazý bitmiþ bir lamba
son titreyiþleri mu ýþýðýnýn
sessizce külleniyor son ateþ sobada
yavaþ yavaþ soðuyor karanlýk,
yokluðun…korku…yalnýzlýk…
sessizlik…umutsuzluk…tükenmiþlik
hangi duygu boðuyor þu an yüreðimi,
birkaç isim geçiyor zihnimden,birini seçiyorum,
bir birine geçmiþ harfler,hangisi?
bir gölgeye dokunuyorum duvarda,binlercesinden,
kiminki?
En yakýn dostum da ölüyor þu an,eriyerek,
eski bir çay tabaðý olacak tabutu
ve yanýnda götürecek parmaklarýmý,kelimelerimi…
birazdan ve daha bitmeden bu þiir
yorulmadan gözlerim,düþüncelerim unutmadan seni
tükenecek ýþýk…

Hangi sevdayý taþýyabilirim ki þimdi yüreðimde
üstelik dilimde böylesine küflenmiþken kelimeler
ve hangi þehri yaþayabilirim yitirilmiþ kimliðimle
ölesiye muhtaçken ýsýtan sarýlýþlara…
Sanki bir çizgi bu gece
ölümle yaþam arasýnda






Sosyal Medyada Paylaşın: