Hüzün deðildir bana sonbahar
Bir gülüþtür eylül
Kuþ cývýltýlarýyla dolu kocaman bir aðýzdan yayýlan
Bir geliþtir telaþlý ve eteklerindeki eskileri döke saça
Puslu ve ýslak bir dokunuþtur ruhuma
Rüzgarlý soluðuyla bir öpüþtür tenimi
Dökülür kuruyan geçmiþim
Soyunur varlýðým aþka
Ölü deðildir artýk düþlerim
Son bulur gün ýþýðýndan kaçýp gecenin karanlýðýna sýðýnmalarým
Gece ve gündüz kolkoladýr gizemli loþluklarda
Ýçimdeki üþüten boþluðu dolduran yaz ateþi söner usul usul
Azad olur yayýlýr loþluða yüreðimin þarkýsýný söyleyen iç sesim
Yarým deðildir gülümsemelerim
Bin nazla peþimde sürüklenen gölgem bile sýký sýký sarýlýr bana
Kayýp deðildir içime yazdýðým þiirler
Yaprak yaprak dökülüp saçýlýrlar dolanýrlar ayaklarýma
Ruhum yükseltir frekansýný aþka
Ýçimdeki aþký anlatan en derin ve en güzel aþk þarkýlarýný çeker dinletir bana
Kendine ait sokaklarda dolaþtýðýnýn farkýna varýr bedenim
Tutsak ve yaralý deðildir içimdeki küçük kýz
Fonda doðal bir sonbahar senfonisiyle
Yaþamýn her karesi yansýr gökyüzündeki griye bulanmýþ beyaz perdeye
Þimdiki andan yansýyan son kareden göz kýrpar eylül
Ben soluðumla dökerken yapraklarý
Sen soluðunla çek aþký içine
Ölesiye ve özgür yaþa der...
Uzanýp gözlerinden öpesim gelir gökyüzünü
Ve eylülü...
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.