Sen geldiðinde dünyama Pembe düþlerim vardý. Sana ait her þey pembeydi Sevda bahçemdeki Güller pembe, Gökyüzüm pembe Pembe düþler kuruyordum Kelebekler uçuþuyordu Sevdamýn üstünde Gül yüzlü, gül gülüþlüm Elini çekip de gittiðinde Gönül bahçemde bitimsiz, Zifiri gecelerde buldum kendimi. Sevda bahçemde ki Gülüþlerim soldu ardýndan Pembe düþlerimde yoktu artýk. Senin gidiþinle gülüþlerin, Gül suretleri de gitti. Güller, Aðladý arkandan. Sevdamsa, Güllerin dikenli bedenine sarýlýp Kan kýrmýzýya boyandý Siyahi gidiþlerinden midir? Neden? Sevdam dillenip dile geldi ‘’Ey gül yüzlüm, gül gülüþlüm Hiçbir renk barýnmaz mý sen de Pembe düþlere aldandým Oysa ne mavi, ne de pembe bir düþüm Benim adým sevda, rengim kýrmýzý’’
Ayþe AKDOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
yağmur ekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.