HASRETİN YAKIYOR GÜLÜM...

Ateþi tutabilirim yanmaz ellerim,
Günlerce iþkencelere katlanabilirim,
Senin için közlü yollarda yürüyebilirim,
Acýmaz o kadar caným...
Ama gidersen,
Hasretliðine dayanamam, ölürüm gülüm...

Gidiþin güneþin sönmesidir,
Gidiþin zifiri bir gecedir,
Gidiþin çöllerde, yüreðimin susuzluðudur.
Gitme,
Mecnun gibi yanmaya razýyým çöllerde,
Gidersen,
Hasretliðine dayanamam , ölürüm gülüm...

Býraktýn giderken anýlarýný, albümlerini,
Bakmak dindirmez ki gülüm hasretini,
Sana dokunabilmek isterken,
Avunurken, okþarken resimlerini,
nasýl kandýrabilirim gözlerimi...
Gidersen,
Hasretliðine dayanamam, ölürüm gülüm...

Giderken býrak ellerimde kalsýn ellerin,
Býrak dudaklarýmda kalsýn nefesin,
Yasla öyle kalsýn göðsümde göðüslerin,
Kokunu býrak giderken, yaþayamam sensiz,
Gidersen,
Hasretliðine dayanamam, ölürüm gülüm...

Sensizlik oksijensiz kalmaktýr,
Sensizlik karbon monoksit solumaktýr,
Sensizlik ölümün bir baþka adýdýr...
Giderken götür cesedimi al gülüm..
Gidersen,
Hasretliðine dayanamam, ölürüm gülüm...


(ölümdür yaþarken hasretliðin bir diðer adý gülüm)
Kazým DOÐAN
01.09.2009
Sosyal Medyada Paylaşın: