HZ. HÜSEYİN 1
Cebrail gösterdi kanlý topraðý
Peygamberim sordu, kanda Hüseyin.
Toprak alacaktý torun yapraðý
Veda edecekti, canda Hüseyin.
Küfe’li kandýrdý rehber Akil’i
Ýkindin otuz bin vardý vekili
Akþamda üç yüze indi þekili
Yatsýda can verdi, handa Hüseyin.
Küfe’de þehitti babasý Ali
Göründü gözüne canlý cemali
Yola koyuldular efradý Ali
Küfe’de sarýldý, anda Hüseyin.
Hüseyin istedi izin olmadý
Sapýklarýn aklý dardý almadý
Gitmesine engel olup salmadý
Kýlýç salladý dört yanda Hüseyin.
Göl kýyýsý suyu yasak ettiler
Canilikte zirve, mekân tuttular
Analar, bebekler sabýr yuttular
Cesedi çiðnendi, kumda Hüseyin.
Hasan’da þehitti Irak Küfe’de
Ýnsanlar þaþýrdý ayný ifade
Yaþýyoruz þimdi zevki sefada
Ruhun rahat olsun, canda Hüseyin.
Düþünsem o aný yürekte sýzý
Kýrdýrýyorlar hep bizlere bizi
Dursunî duymasýn yezitler sözü
Irak durulmadý, handa Hüseyin.
DURSUN YEÞÝL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.