ÇEVREŞAM

Sanmaki senin yokluðunda,
Köpekler gibi ulurum.
Seni hiç görmedim,
Sevmedim sayar,
Bir kalemde silerim seninle
Geçirdiðimiz o güzel günleri,
Birlikte çizdiðimiz sonu gelmez düþleri.

Ne sevdigin hüzzam þarkýlarý gelir hatrýma,
Ne de çocuklaþýp coþtuðumuz o lunapark.
Unuturum inan þüphen olmasýn,
Dönme dolapta dudaklarýma damýttýðýn o masum buseni,
Titreyen bedenimi çekip,
Sinene sarýþýný,
Bir kez olsun getirmem hatrýma.
Hayatýn kendisi zaten ibresiz bir dönme dolap degil mi?

Unututrum inan!!
Bir bayram sabahý masumca kapýma gelip,
Çocuklar gibi þen þakrak Allahýn emri deyiþini.
Aklýmýn ucuna bile getirmem seccademe,
Yüz sürüp yeminler ediþini.

Unuturum varlýðýmla huzur bulup,
Dünyadan kopuþunu.
Toplar çöpe koyarým koynundan çýkarýp verdiðin,
Atmaya kýyamadýðým kuruttuðum kýrmýzý gülü..
Bak unuttum bile yüzünün þeklini.
Gözlerinin rengini.
Teninin miski amber kokusunu unuttum inanki.

Her þeyin üstüne bir çizik çektim,
Bir kalemde unuttumda senli geçen tüm mazimi.
Bir unutamadým ÇEVREÞAMIM,
Kara gözlü hatunum deyiþini.

Sahi ben hangi coðrafyasý bozuk iklimlerde,
Rotasý belli olmayan bir aþkla sevniþtim ki seni?



çevreþam ( kara gözlüm)


Safiye Samyeli

Sosyal Medyada Paylaşın: