HEY DÜNYA
Kimi gelir kimi gider topraða
Gelen giden hiç geriye dönmüyor
Ýnsanoðlu benzer dalda yapraða
Ölen yiten baþka yere konmuyor
Tutun diye aðaç verdin dal verdin
Her türlü çiçekten bize bal verdin
Ellere bað bana kuru çal verdin
Dalýnan çalýnan gönül onmuyor
Ýnsaný yücelten selim aklýdýr
Nice kulun sýrrý sende saklýdýr
Yaz aylarý bana hep yasaklýdýr
Çok ayazlar gördüm yaþým donmuyor
Ateþ almaya mý geldim ben sana
Yaþamadým asla ben kana kana
Ýþte gidiyorum hep yana yana
Damarým kesilse kan dokunmuyor
Þu topraðýn karný burnu doymadý
Gelen giden kulu burda koymadý
Kefenlik kullarý bir gün saymadý
Mezarda da nurlu kalpler sönmüyor
Ölüyü diriyi hepte utarsýn
Söyle dünya nasýl hesap tutarsýn
Gelenleri bir bir alýr yutarsýn
Gidenler dünyayý daha anmýyor
Kabristan þehrini saysam sayýlmaz
Konuk olanlara baktým ayýlmaz
Þu yalan dünyaya gönül bayýlmaz
Gördüm birileri sana kanmýyor
Eksilmez daðlarýn baþýnda ki kar
Nehirlere baktým aþaðý akar
Üstünde köprüler sulara bakar
Deli gönül bakýp hiç uyanmýyor
Aðaç gibi salsam köküm derine
Hýrçýn gönül bir gün varýr yerine
Mahþer günü bende varsam serine
Güneþ karþýsýnda kar dayanmýyor
Zeki Tombul sende çok dertli kulsun
Söyle gönül nasýl þifayý bulsun
Kerem gibi yanýp tüten Tombul’sun
Baktým kimse benim gibi yanmýyor
Þiirime ses olan Çetin Kabak (A..ZADE) beye çok teþekkür ediyorum.
Zeki Tombul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.